HSP valkuil of kracht
Als de dag van gisteren herinner ik het mij nog. Mijn mama lag in het kraambed, net bevallen van mijn broertje. Ik vond het fantastisch een levende pop zo klein en ik was blij. Wat ik minder vond was dat mijn mama in bed moest blijven. De kraamhulp was zo lief geweest om nieuwe lakens op mijn bed te leggen. Maar toen ik naar bed moest 's avonds was het niet meer zo leuk. Er zat een dubbele vouw in mijn lakens en de deken lag verkeerd om. Lief als ik was wilde ik mijn moeder echt niet tot last zijn en ik heb oprecht geprobeerd om te gaan slapen, "by the way" ik was toen bijna 5 jaar. Maar om middernacht hield ik het niet meer uit en haalde ik mijn net bevallen mama toch uit bed om aub mijn lakens en deken te fixen. Wat een opluchting toen de dubbele vouw eruit was en de deken weer op de juiste manier op mijn bed lag.... pfffff, niet te geloven. Een korrel zand in mijn bed voelt als een voetbal waar ik op lig. Vanmorgen had ik bij mijn dochter de lakens afgetrokken en het dekbed verschoond. Ik zat net te werken en ze riep me "mam, kun je even komen"? En ik had een deja vu, de lakens zitten niet goed flitste het door me heen. En ja hoor ik ga naar boven en ze zegt: "mam, zo kan ik echt niet slapen, het dekbed zit niet helemaal tot in de hoekjes". En ik kijk haar aan, ze trekt haar schouders op en zegt "beter nu dan dat we straks in bed liggen toch"? Jazeker schat, ik snap het helemaal en zie mezelf 50 jaar geleden in mijn eigen bed stappen met de dubbele vouw. Wij snappen elkaar, een erwt in bed of een dubbele vouw kan echt niet. We lachen er samen om en ik weet straks kan ze heerlijk inslapen, het dekbed zit lekker strak in de hoes. Voor ons vannacht geen erwt onder de lakens. Mijn man kan hier niet zoveel mee, hij vindt dit soms erg te ver gaan maar mijn dochter en ik zijn beide HSP'ers en dat maakt dat we lucht verandering al opmerken. Niet altijd makkelijk of handig maar meestal zijn we erg ontzettend blij mee. En jij? Ervaar je het als valkuil of kracht?